Zo ziet mijn tafel eruit na een rondje linquine maken

Pasta Machine Atlas van Marcato

Ik denk dat het ongeveer 10 jaar geleden is dat ik met de kerst (ja hoor weer met de kerst) een pastamachine kreeg. Het was de Pasta Machine Atlas van Marcato 150.

pasta atlas

De pastamachine atlas

Ik kreeg daar gelukkig ook een zak pasta bloem bij de zogenaamde grano duro. In die tijd was het nog flink lastig om aan dat soort bloem te komen. Zelf pasta maken was toen nog niet zo “hot” als tegenwoordig.

De volgende dag meteen aan de slag, want ik had er ook een goed boek bij gekregen namelijk de pastabijbel, wat ik tot op de dag vandaag nog steeds gebruik.

Wat me het eerst opviel aan de Atlas is dat deze er erg solide uitziet en ook aanvoelt. Het allergrootse pluspunt is dat je er stukken bij kan kopen om verschillende soorten pasta te kunnen maken. Zelf heb ik de ravioli,spaghetti en linquine maker erbij. Deze laatste heb ik in een heel leuk klein kookwinkeltje in Luca Italie gekocht voor een schijntje van de prijs die je in Nederland in de willekeurige kookwinkel betaald.

Als ik dan toch een klein minpuntje mag noemen is dat de klem die je erbij krijgt om de machine vast te zetten op je aanrecht een beetje klein is en op de meeste moderne aanrechtbladen net niet past. Oplossing is om bij de bouwmarkt een ijzeren lijmklem te kopen en deze te gebruiken. Zelf zet ik de machine tegenwoordig vast op mijn eettafel en dat werkt net zo goed.

Zo ziet mijn tafel eruit na een rondje linquine maken

Een rondje linquine maken

Een paar tips voor het gebruik van de Atlas:
Zorg dat je deeg “droog” aanvoelt want anders blijven er deeltjes in de machine plakken.
De machine mag nooit nat worden, schoonmaken altijd met een harde borstel.

Het basis recept van pastadeeg kan je hier bekijken.

Voor vragen, tips en trics kan je hieronder in de comments je vraag stellen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *